Δείτε εδώ...

Κυριακή, 28 Απριλίου 2024

Ενημέρωση προς το κοινό

Ο Διευθυντής Δ.Ε Αιτωλοακαρνανίας δέχεται στο γραφείο της Δ/νσης κατόπιν ραντεβού κάθε Τρίτη και Πέμπτη 12:30 π.μ. - 14:00 μ.μ. Για ραντεβού καλέστε στο τηλέφωνο 2631050060.

Ποιο είναι το μέλλον της μάθησης και της παιδείας;

 

«Φτιάξτε ένα Σχολείο στο Σύννεφο»: το βραβείο TED 2013 κέρδισε η συγκινητική ομιλία και το εμπνευσμένο πρότζεκτ του Σουγκάτα Μίτρα που σε κάνει να ελπίζεις για το αύριο.

Για να παρακολουθήσετε το video:

 

http://www.ramnousia.com/2013/08/neo-ekpaideytiko-systhma.html#.UfyAwtVdpL4.email

 

Τα... exit polls των βαθμολογιών

Βάσεις εισαγωγής πολλών ταχυτήτων "δρομολογούν" εφέτος οι επιδόσεις των υποψηφίων, η οικονομική κρίση αλλά και η "Αθηνά". Τα... exit polls των βαθμολογιών στις Πανελλαδικές Εξετάσεις δείχνουν ότι οι περίπου 110.000 υποψήφιοι όλων των κατηγοριών, που διεκδικούν μία θέση στα ΑΕΙ, θα δουν τον Αύγουστο -κατά την ανακοίνωση των βάσεων εισαγωγής- ακόμη και για Τμήματα με ομοειδές αντικείμενο τις βάσεις να κινούνται με διαφορετική ταχύτητα ή και κατεύθυνση (άλλες ανοδικά, άλλες πτωτικά). Το βέβαιο είναι ότι λόγω της μείωσης των θέσεων στα ΤΕΙ το κατώφλι εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση φέτος θα ξεπεράσει κατά πολύ το 3,26, βαθμολογία που είχε πέρυσι ο τελευταίος εισακτέος, στο Τμήμα Τουριστικών Επαγγελμάτων Αγίου Νικολάου Κρήτης.

Ειδικότερα, οι παράγοντες που συνδιαμορφώνουν τις πολλαπλές ταχύτητες είναι, όπως εξήγησε στην «Κ» ο εκπαιδευτικός-αναλυτής κ. Στράτος Στρατηγάκης, τρεις: Οι επιδόσεις των υποψηφίων ανά βαθμολογική κατηγορία, η ζήτηση για κάθε σχολή - βασικός παράγοντας είναι η έδρα της σχολής αφού οξύνεται ο ανταγωνισμός για τα κεντρικά ΑΕΙ από τους υποψηφίους που δεν θέλουν να επωμιστούν το κόστος της μετανάστευσης μακριά από την οικογενειακή εστία - και, τέλος, οι αυξομειώσεις στις θέσεις των Τμημάτων, όπως θα προκύψουν από το σχέδιο αναδιάρθρωσης των ΑΕΙ-ΤΕΙ, σχέδιο «Αθηνά» όπως ονομάστηκε.

Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», θα διατεθούν 77.500 θέσεις συνολικά, όμως θα υπάρξει κατά 15% αύξηση των θέσεων στα ΑΕΙ και 30% μείωση των θέσεων στα ΤΕΙ. Πιο συγκεκριμένα, με βάση πληροφορίες της «Κ» από τη βαθμολόγηση και τις εκτιμήσεις του προέδρου του κολεγίου IdEF κ. Μ. Αμαργιανάκη προκύπτουν τα ακόλουθα για την τάση των βάσεων ανά επιστημονικό πεδίο:

1ο (νομικές, παιδαγωγικά κ.ά.): Οι υποψήφιοι πήγαν χειρότερα σε Μαθηματικά Γενικής Παιδείας, Αρχαία και Λογοτεχνία. Στα υπόλοιπα μαθήματα οι επιδόσεις είναι αντίστοιχες των περυσινών. Την ίδια στιγμή οι θέσεις θα μειωθούν στα ΑΕΙ (από 15.305 σε 14.000) και στα ΤΕΙ (από 1.666 σε 1.000), κάτι που προσδίδει ανοδική τάση στις βάσεις. Ετσι οι υψηλές βάσεις δείχνουν να παραμένουν στα επίπεδα του 2012 ή να κινούνται ελαφρώς πτωτικά, οι μεσαίες να κινούνται ελαφρώς ανοδικά και οι χαμηλές όπως πέρυσι.

2ο (τμήματα μαθηματικών, φυσικής κ.ά.): Οι υποψήφιοι τεχνολογικής κατεύθυνσης αντιμετώπισαν δυσκολότερα θέματα σε σχέση με πέρυσι σε Μαθηματικά, Φυσική και Ανάπτυξη Εφαρμογών ενώ στις Αρχές Οργάνωσης και Διοίκησης απέδωσαν καλύτερα. Σε συνδυασμό με την αύξηση των θέσεων στα ΑΕΙ (από 6.370 σε 8.500) και τη μείωση στα ΤΕΙ (από 1.113 σε 1.100) εκτιμάται ότι οι υψηλές βάσεις θα κινηθούν πτωτικά, οι μεσαίες ελαφρώς πτωτικά και οι χαμηλές των πανεπιστημιακών τμημάτων στα περσινά επίπεδα.

3ο (ιατρικές κ.λπ.): Για τις βάσεις των Ιατρικών (οι θέσεις των οποίων παραμένουν στα επίπεδα του 2012), η τάση είναι ελαφρώς πτωτική διότι η Βιολογία και η Χημεία κατεύθυνσης (μαθήματα βαρύτητας) δυσκόλεψαν τους υποψηφίους. Επιπρόσθετα, η δυσκολία των θεμάτων σε Μαθηματικά και Φυσική κατεύθυνσης δεν δίνει «αντίβαρα» στήριξης των βάσεων των Ιατρικών. Αντίθετα, καθώς οι συνολικές θέσεις του πεδίου θα είναι στα ίδια με πέρυσι επίπεδα (1.908 σε ΑΕΙ, 2.717 σε ΤΕΙ), οι βάσεις των σχολών μεσαίας ζήτησης θα κινηθούν στα ίδια με το 2012 επίπεδα.

4ο (πολυτεχνεία, τεχνολογικές σχολές): Οι βάσεις θα κινηθούν αντίστοιχα με εκείνες του 2ου πεδίου, αφού οι θέσεις σε ΑΕΙ θα αυξηθούν (από 4.675 σε 6.900), ενώ οι θέσεις των ΤΕΙ θα μειωθούν (από 8.208 σε 5.000). Βέβαια, το εύρος της πτώσης στις υψηλόβαθμες σχολές του πεδίου εξαρτάται από το πλήθος των υποψηφίων, που θα δηλώσουν τις Ιατρικές και τις Πολυτεχνικές σχολές ως πρώτη προτίμηση.

5ο (οικονομικές σχολές): Οι επιδόσεις στα Μαθηματικά Γενικής Παιδείας είναι πολύ χαμηλότερες από του 2012, ενώ στις Αρχές Οικονομικής Θεωρίας ελαφρώς χαμηλότερες στη βαθμολογική κλίμακα των αρίστων (πάνω από 18). Με δεδομένο ότι οι θέσεις των ΑΕΙ θα αυξηθούν (από 4.891 σε 6.500) ενώ των ΤΕΙ θα μειωθούν (από 4.632 σε 2.000), οι βάσεις όλων των σχολών θα κινηθούν πτωτικά.

Σωστή συμπλήρωση του μηχανογραφικού

«Επιλέγουμε σχολές σαν να έχουμε γράψει 20.000 μόρια». Αυτή είναι η βασική αρχή που πρέπει να έχουν στο μυαλό τους οι υποψήφιοι όταν θα συμπληρώνουν το μηχανογραφικό τους δελτίο, που είναι το επόμενο βήμα της διαδικασίας των πανελλαδικών εξετάσεων. Οι υποψήφιοι δεν πρέπει να δηλώνουν σχολές με βάση τα μόριά τους (όπως θα προκύψουν μετά την ανακοίνωση των βαθμών το τρίτο δεκαήμερο του Ιουνίου), αφού δεν χάνουν τίποτε εάν δηλώσουν μία σχολή, στην οποία επιθυμούν να εισαχθούν αλλά εκτιμούν ότι δεν έχουν τα απαραίτητα μόρια για να το καταφέρουν. Και αυτό διότι, πριν από την ανακοίνωση των βάσεων εισαγωγής (το τρίτο δεκαήμερο του Αυγούστου) ουδείς μπορεί να είναι βέβαιος για τη βάση κάθε σχολής.

«H σωστή συμπλήρωση του μηχανογραφικού δελτίου θα είναι και φέτος το μεγάλο στοίχημα για τους μαθητές» ανέφερε, μιλώντας στην «Κ», ο σύμβουλος σταδιοδρομίας της εταιρείας Orientum κ. Σπύρος Μιχαλούλης. «Σύμφωνα με τις έως τώρα πληροφορίες από τη βαθμολόγηση των γραπτών αρκετά παιδιά αναμένεται να έχουν χαμηλή βαθμολογία με την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων. Αυτό δεν πρέπει να αποτελέσει παράγοντα απογοήτευσης: Η εμπειρία έχει δείξει πως κάθε χρονιά υπάρχουν μεγάλα σκαμπανεβάσματα στις βάσεις και πολλοί μαθητές παρά το γεγονός ότι είχαν γράψει χαμηλά μπήκαν σε σχολή της προτίμησής τους επειδή έφτιαξαν ένα σωστό μηχανογραφικό δελτίο» λέει ο κ. Μιχαλούλης.

Σαφώς οι υποψήφιοι πριν επιλέξουν σχολές πρέπει να μελετήσουν το πρόγραμμα σπουδών και τα επαγγελματικά δικαιώματα κάθε σχολής. Και το βασικότερο: «Δεν πρέπει να επηρεάζονται από τις περυσινές βάσεις εισαγωγής».

Του Αποστολου Λακασα, kathimerini.gr

Η εκπαίδευση τον 21ο αιώνα

Όταν ο Τόνι Γουάγκνερ, ειδικός σε θέματα εκπαίδευσης στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, περιγράφει το επάγγελμά του, λέει πως είναι «διερμηνέας ανάμεσα σε δύο εχθρικές φυλές» – τον κόσμο της εκπαίδευσης και τον επιχειρηματικό κόσμο, εκείνους που διδάσκουν τα παιδιά μας και εκείνους που τους δίνουν δουλειά. Το επιχείρημα του Γουάγκνερ στο βιβλίο του «Creatinig Innovators: The Making of Young People Who Will Change the World» («Δημιουργώντας καινοτόμους: Η συγκρότηση νέων ανθρώπων που θα αλλάξουν τον κόσμο») είναι ότι η εκπαίδευσή μας δεν καταφέρνει συστηματικά να «προσθέσει την αξία και να διδάξει τις δεξιότητες που έχουν τη μεγαλύτερη σημασία στην αγορά εργασίας».

Αυτό είναι επικίνδυνο σε μια εποχή που υπάρχουν όλο και λιγότερες δουλειές με υψηλή αμοιβή και μέτριες απαιτήσεις δεξιοτήτων – το είδος της δουλειάς που συντήρησε τη μεσαία τάξη την προηγούμενη γενιά. Τώρα, κάθε δουλειά «μεσαίας τάξης» τραβιέται προς τα πάνω, προς τα κάτω ή προς τα έξω, με μεγάλη ταχύτητα. Δηλαδή, είτε απαιτεί μεγαλύτερες δεξιότητες ή μπορούν να την ασκήσουν πολύ περισσότεροι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο ή «θάβεται» –καταργείται ως απαρχαιωμένη– γρηγορότερα παρά ποτέ.

Γι’ αυτό ο στόχος της εκπαίδευσης σήμερα δεν θα έπρεπε να είναι πώς να καταστήσει κάθε παιδί «έτοιμο για το πανεπιστήμιο», αλλά «έτοιμο για καινοτομία» – έτοιμο να προσθέσει αξία σε οτιδήποτε κάνει.

Δύσκολο εγχείρημα. Αναζήτησα τον Τόνι Γουάγκνερ και του ζήτησα να διευκρινίσει. «Σήμερα», μου απάντησε με e-mail, «καθώς η γνώση είναι διαθέσιμη σε κάθε συσκευή συνδεδεμένη με το Ιντερνετ, αυτά που γνωρίζεις μετρούν λιγότερο από αυτά που μπορείς να κάνεις με όσα γνωρίζεις. Η ικανότητα για καινοτομία –η ικανότητα να λύνεις δημιουργικά τα προβλήματα ή να φέρνεις στο φως νέες δυνατότητες– και οι δεξιότητες όπως η κριτική σκέψη, η επικοινωνία και η συνεργασία είναι πολύ πιο σημαντικές από την ακαδημαϊκή γνώση».

Για τη δική μας γενιά ήταν εύκολο. 'Επρεπε να «βρούμε» μια δουλειά. Τα παιδιά μας, όμως, θα πρέπει να «εφεύρουν» μια δουλειά. Σίγουρα, τα πιο τυχερά θα βρουν την πρώτη δουλειά τους, αλλά ακόμη και αυτά θα πρέπει να επανεφευρίσκουν και να αναδιοργανώνουν αυτήν τη δουλειά πολύ πιο συχνά από τους γονείς τους, αν θέλουν να προοδεύσουν στο πεδίο που διάλεξαν. Αν αυτό ισχύει, ρώτησα τον Γουάγκνερ, τι πρέπει να διδάσκονται σήμερα οι νέοι;

«Κάθε νεαρό άτομο θα εξακολουθήσει να χρειάζεται τις βασικές γνώσεις, βέβαια», είπε. «Θα χρειάζεται όμως, ακόμα περισσότερο, δεξιότητες και κίνητρα, τα οποία έχουν ιδιαίτερα κρίσιμη σημασία. Οι νέοι που είναι εσωτερικά κινητοποιημένοι –περίεργοι, επίμονοι, πρόθυμοι να ρισκάρουν– θα μαθαίνουν νέες γνώσεις και δεξιότητες συνεχώς. Θα μπορούν να βρίσκουν νέες ευκαιρίες ή να δημιουργούν δικές τους – κάτι όλο και πιο σημαντικό, καθώς οι παραδοσιακές σταδιοδρομίες θα εξαφανίζονται».

Πού πρέπει λοιπόν να εστιάσει η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση σήμερα; «Διδάσκουμε και εξετάζουμε πράγματα για τα οποία οι περισσότεροι σπουδαστές δεν ενδιαφέρονται και πληροφορίες που μπορούν να τις βρουν στο Google και θα τις ξεχάσουν μόλις τελειώσουν οι εξετάσεις», υποστηρίζει ο Γουάγκνερ. «Πάνω από έναν αιώνα πριν, δημιουργήσαμε σχολεία–εργοστάσια για τη βιομηχανική οικονομία. Το να φανταστούμε εκ νέου τα σχολεία του 21ου αιώνα πρέπει να είναι μία από τις κυριότερες προτεραιότητές μας. Πρέπει να εστιάσουμε περισσότερο στο να διδάξουμε την ικανότητα και τη θέληση για μάθηση, αλλά και να φέρουμε μέσα στην τάξη του σχολείου τα τρία πιο ισχυρά συστατικά της εσωτερικής κινητοποίησης: παιχνίδι, πάθος, στόχευση».

(The New York Times, Αναδημοσίευση 7/4/2013 στο kathimerini.gr)

Τα παιδιά μελετούν, αλλά δεν κατανοούν

Άρθρο της Βασιλικής Χρυσοστομίδου, που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Καθημερινή την 23-2-2013

«Πολλές φορές διαβάζω και δεν καταλαβαίνω, όχι μόνο τους αρχαίους αλλά και αυτούς που είναι κάτι σαν… αρχαίοι – Καβάφη, Παπαδιαμάντη» (Ελευθερία, Γ΄ Λυκείου). «Oταν τα κείμενα είναι αρχαία με νέα ελληνικά μαζί, μου φαίνονται πολύ περίεργα. Δυσκολεύομαι να καταλάβω, θέλει πολλή ανάλυση. Θυμάμαι τον “Κρητικό” (σ.σ. Διον. Σολωμός), είδα κι έπαθα να βγάλω άκρη. Εκτός σχολείου, δε μ’ αρέσει να διαβάζω». (Βασίλης, Γ΄ Λυκείου). «Εξαιρώντας τα μαθήματα που μ’ ενδιαφέρουν για τις Πανελλήνιες, θα χρειαστώ περισσότερο χρόνο να κατανοήσω ένα κείμενο». (Δημήτρης, Β΄ Λυκείου).«Δυσκολεύομαι να γράψω. Δεν έχω ιδέες ή όταν έχω, δεν μπορώ να τις αναπτύξω. Εκθεση, πάω φροντιστήριο, μαθαίνω “πακέτα λέξεων”, τα γράφω. Αλλα βιβλία, ποτέ – μόνο Χάρυ Πόττερ παλιότερα. Προτιμώ ταινίες». (Σταύρος, Β΄ Λυκείου).

«Καταλαβαίνουν τα παιδιά όταν μελετούν;», το ερώτημα που θέσαμε σε εκπαιδευτικούς:

«Οχι! Κατηγορηματικά όχι!», θα πει χωρίς δεύτερη σκέψη η κ. Ευαγγελία Ρίζου, φιλόλογος και λυκειάρχης. Την άποψή της συμμερίζονται οι συνάδελφοί της φιλόλογοι, κ. Καίτη Σερέτη και Ευγενία Λέκκα, με πολυετή εμπειρία στις τρεις τάξεις του λυκείου. «Αρνητικά μπροστά στο συνεχές κείμενο τα παιδιά μας. Βαριούνται και φοβούνται. Η λεξιπενία ιδιαίτερα αισθητή, ενώ πρόβλημα υπάρχει τόσο στην κατανόηση, όσο και στις γνώσεις και την ορθογραφία», «χαρτογραφεί» την κατάσταση η λυκειάρχης. «Ο,τι έχει ιδιώματα ή πιο “υψηλό” λόγο το απορρίπτουν. Τους έδωσα τη “Χωματερή της Πληροφόρησης” του Γιανναρά για επεξεργασία και περίληψη στο σπίτι. Μόνο πέντε παιδιά το έφεραν. Για τους υπόλοιπους, εξαιρετικά δύσκολο. Οσο για “μαργαριτάρια”; Δεν τα προλαβαίνω. “Ο ήλιος βασιλεύει”, διαβάσαμε. “Τι ώρα της μέρας είναι”; ρωτάω. “Μεσημέρι”, “Γιατί;”, “Επειδή ο ήλιος είναι ψηλά, σα βασιλιάς”, η απάντηση μαθητών λυκείου!», σταχυολογεί στιγμιότυπα η κ. Σερέτη.

«Το επίπεδο εγγραμματισμού διαρκώς πέφτει στην Ελλάδα», σχολιάζει η κ. Λέκκα. «Οι ίδιοι κατεβάσαμε τον πήχυ, απολαμβάνουμε την παιδεία που θέλουμε. Δεν ζητάμε πλέον δοκίμια από τα παιδιά, περιοριζόμαστε σε “πρακτικά” κείμενα, όπως επιστολές». «Η ανεπάρκεια στον λόγο δεν αποτελεί δική μας αποκλειστικότητα», προσθέτει η κ. Σερέτη: «Στο βιβλίο της Νατάσας Μπολονή “Τα χαμένα παιδιά” περιγράφεται αντίστοιχη κατάσταση στα δημόσια γαλλικά σχολεία, όπου μάλιστα καταργήθηκε η συγγραφή δοκιμίου, εξαιτίας της δυσκολίας των παιδιών να ανταποκριθούν».

Τι φταίει

Πού αποδίδουν οι ειδικοί το πρόβλημα; «Ισως φταίει η εικόνα, στην οποία έχουν εθιστεί τα παιδιά μας», αποφαίνεται η λυκειάρχης. «Εξοικειωμένα με το επιφανειακό, το Διαδίκτυο καθώς και τα greekglish, τον γρήγορο ρυθμό ζωής, αδυνατούν να επεξεργαστούν ένα κείμενο, να αποκωδικοποιήσουν τα μηνύματα. Επιπλέον, δεν είναι μυημένα στη λογοτεχνία – συνήθως το ίδιο το περιβάλλον τους δεν ευνοεί τη φιλαναγνωσία». «Ούτε εφημερίδα δεν διαβάζουν τα παιδιά μας, πράγμα που αποτυπώνεται και στο γράψιμό τους», ομονοεί η κ. Λέκκα. «Το πρόβλημα επιδεινώνεται από τον μεγάλο όγκο της ύλης, ο οποίος είναι αντιστρόφως ανάλογος με τον διαθέσιμο χρόνο. Αποτέλεσμα; Οι μαθητές να προσπερνούν τα κείμενα. Η αφομοίωση και η απομνημόνευση είναι οι δύο αντίπαλες δυνάμεις, με τη δεύτερη να υπερισχύει. Η αγωγή του μαθητή, που αποτελεί τον κατ’ εξοχήν ρόλο της εκπαιδευτικής διαδικασίας, παραγκωνίζεται. Οι διάφοροι πειραματισμοί στην εκπαίδευση, η απουσία συνέχειας, ευθύνονται εξίσου για τη φθίνουσα πορεία του εγγραμματισμού».

Σύμφωνα με την κ. Ρίζου, «ο καθηγητής πρέπει να δώσει κίνητρα στα παιδιά να αγαπήσουν τον λόγο, να τα μυήσει στο μεγαλείο της ελληνικής γλώσσας. Στη συνηθισμένη απορία τους “γιατί μαθαίνουμε αρχαία αφού δεν τα χρησιμοποιούμε;”, οφείλει να εστιάσει στο γεγονός ότι τη γλώσσα, εκτός της συγχρονικής της διάστασης, πρέπει να την κατακτάς στη διαχρονική της πορεία. Αντίθετα, μπαίνει σήμερα ο φιλόλογος, διδάσκει ένα “λύω” και τέλος. Δυστυχώς, έχουμε γίνει γρανάζια ενός μηχανισμού χωρίς ουσία, με απόλυτο προσανατολισμό τις Πανελλαδικές, ένα μάθημα που γίνεται διεκπεραιωτικά, ενώ τα ίδια τα παιδιά μετατρέπονται σε άλογα κούρσας».

Ο ρόλος του σχολείου, αλλά και των γονέων

«Οχι μόνο όταν διαβάζουν Παπαδιαμάντη αλλά και όταν μελετούν ένα κεφάλαιο Φυσικών Επιστημών, Ιστορίας ή Γεωγραφίας, τα σημερινά παιδιά συχνά αντιμετωπίζουν τον σχολικό λόγο σαν «ξένη γλώσσα"», επισημαίνει ο κ. Ηλίας Ματσαγγούρας, καθηγητής Διδακτικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

«Η ικανότητα του μαθητή να διαβάζει, να κατανοεί και να συνθέτει κείμενα διαφορετικού είδους, η έννοια δηλαδή του εγγραμματισμού στη σχολική κοινότητα, δεν έχει κατακτηθεί από την πλειοψηφία των παιδιών. Αυτό δεν είναι μόνο απόρροια του δύσκολου λεξιλογίου αλλά και της εσωτερικής δομής και διάρθρωσης του κειμένου». Γιατί; «Οσο απομακρυνόμαστε από τον αφηγηματικό λόγο και εισάγεται στα σχολικά εγχειρίδια ο επιστημονικός –έστω απλοποιημένος– δυσχεραίνει η προσπάθεια προσπέλασης. Τα παιδιά μας δεν υστερούν σε νοημοσύνη. Καλούνται όμως να διαχειριστούν την ύλη βιβλίων, κατά κανόνα ένα με δύο χρόνια πάνω από την ηλικία του μέσου μαθητή ενώ ο διαθέσιμος χρόνος αποτελεί πλέον αγαθό σε ανεπάρκεια. Αντί για την κάλυψη της ύλης, ας εστιάσουμε στην ικανότητα του παιδιού να κατανοεί τις ερωτήσεις, να δίνει απαντήσεις, αλλά και να διατυπώνει το ίδιο ερωτήσεις. Να επεξεργάζεται με αυτονομία τα δεδομένα του, να αντιλαμβάνεται τις μεταξύ τους σχέσεις. Η σταδιακή προσαρμογή του μαθητή σε όσο γίνεται περισσότερα και διαφορετικών ειδών κείμενα, μέσα από μία διαδρομή διαβαθμισμένης δυσκολίας και σύγχρονης διδακτικής προσέγγισης, υποστηρίζει τον στόχο».

Σε ό,τι αφορά τους εκπαιδευτικούς, ο κ. Ματσαγγούρας επισημαίνει: «Ενώ το να κατέχουν το αντικείμενο των σπουδών τους είναι προϋπόθεση εκ των ων ουκ άνευ, από μόνη της δεν φτάνει. Αποτέλεσμα, όταν αποφοιτούν, να μην είναι έτοιμοι να διδάξουν. Απαραίτητη λοιπόν εδώ η βελτίωση καθώς και η συνεχής επιμόρφωσή τους αργότερα». Επιπλέον, ο μέχρι τώρα «πυροσβεστικός» ρόλος αντιμετώπισης των προβλημάτων πρέπει να εγκαταλειφθεί. «Αναγκαίος ο μεσο- και μακροπρόθεσμος προγραμματισμός, εγγύηση για συνοχή και συνέχεια στο βάθος όλης της σχολικής ζωής, επιτρέποντας παράλληλα πειραματισμούς, στο πλαίσιο των προκλήσεων της κάθε εποχής».

Ο ρόλος των γονέων

Την προαγωγή της γνώσης οφείλουν να υποστηρίξουν και οι γονείς. Πώς; «Μιλώντας από την αρχή στο παιδί επεξηγηματικά, ερμηνευτικά και σχολιαστικά, όχι μόνο καθοδηγητικά. Εμπλεκόμενοι στην εκπαιδευτική διαδικασία. Εκθέτοντάς το σε προσλαμβάνουσες, ανάλογες με την ηλικία του».

Συνοπτική παρουσίαση του έργου 7EU-VET

      Επισυνάπτεται αναφορά του έργου 7EUVET, το οποίο είναι Πρόγραμμα Δια Βίου Μάθησης (Lifelong Learning Programme), στο οποίο συμμετείχε το ΤΕΙ Κρήτης (Tμ. Μηχανολογίας, Ηράκλειο) και άλλες 6 χώρες και σκοπό είχε την προώθηση της ελκυστικότητας και της ποιότητας τεχνικής – επαγγελματικής εκπαίδευσης, τη μελέτη της διαχείρισης των συστημάτων τεχνικής – επαγγελματικής εκπαίδευσης και τη βελτίωση της κατανόησης των συνδέσμων μεταξύ της τεχνικής – επαγγελματικής εκπαίδευσης και της αγοράς εργασίας.

Διημερίδα προβληματισμού και προτάσεων για τη Δ/θμια Τεχνική – Επαγγελματική Εκπαίδευση

 

     Σας επισυνάπτουμε τη Σύνοψη των εισηγήσεων με τα Συμπεράσματα της «Διημερίδας προβληματισμού και προτάσεων για τη Δευτεροβάθμια Τεχνική - Επαγγελματική Εκπαίδευση», (Αθήνα,  21 & 22 Δεκεμβρίου 2012). Το συνημμένο κείμενο, μαζί με το Πρόγραμμα της Διημερίδας, τις πλήρεις Εισηγήσεις – Παρουσιάσεις και παρεμβάσεις των συμμετεχόντων, έχει αναρτηθεί στην ιστοσελίδα http://blogs.sch.gr/epal  στη διάθεση κάθε ενδιαφερόμενου.

Tι επαγγελματική εκπαίδευση χρειαζόμαστε

Του Απόστολου Λακασά

Ένας στους δύο νέους στη χώρα μας αναζητεί εργασία, καθώς η ανεργία, που έχει χτυπήσει κόκκινο εν μέσω της οξύτατης οικονομικής κρίσης, πλήττει πρωτίστως τους νέους ανθρώπους. Το εκπαιδευτικό σύστημα έχει κομβικό ρόλο στην αντιμετώπιση του προβλήματος και η αλλαγή στρατηγικής σε σχέση με την επαγγελματική εκπαίδευση στην Ελλάδα κρίνεται επιτακτική.

Όμως, τι είδους επαγγελματική εκπαίδευση χρειάζεται η Ελλάδα ώστε οι νέοι να αποκτήσουν προσόντα που θα τους παράσχουν πραγματικές ευκαιρίες απασχόλησης στην τοπική αγορά εργασίας; Ποιες πρέπει να είναι οι προτεραιότητές της; Πώς πρέπει να είναι κατανεμημένο το πρόγραμμα σπουδών ανάμεσα στις εγκύκλιες γνώσεις και την τεχνολογική κατάρτιση των μαθητών;

Διαβάστε περισσότερα: Tι επαγγελματική εκπαίδευση χρειαζόμαστε

Παιδική επιθετικότητα και σχολείο

Αρκετά ενδιαφέρουσες οδηγίες, με πρακτικές συμβουλές, προς τους εκπαιδευτικούς όταν στην τάξη υπάρχουν μαθητές που εκδηλώνουν διαταραχές συμπεριφοράς απέστειλε ο Σχολικός Σύμβουλος Ειδικής Αγωγής π. Απόστολος (Πασχάλης) Καβαλιώτης.

Διαβάστε το πλήρες άρθρο στο συνημμένο αρχείο.

Η αποστολή και το περιεχόμενο της εκπαίδευσης

Αν εξετάσουμε τους βασικούς – γενικούς στόχους της θεσμικής εκπαίδευσης, θα παρατηρήσουμε ότι αυτοί έχουν διαμορφωθεί κατά την περίοδο της δεκαετίας του 1980 με τον Ν. 1566/1985. Έκτοτε δε συζητήθηκε και δεν αναπτύχθηκε στην ελληνική κοινωνία ένα νομοθετικό πλαίσιο, που θα λάμβανε υπόψη του τη σημερινή ιστορικότητα και τις αυριανές προοπτικές της χώρας. Όλες οι μετέπειτα θεσμικές παρεμβάσεις ήταν αποσπασματικές και δεν αφορούσαν τον εκπαιδευτικό χάρτη της χώρας στο σύνολό του.

 Στο διεθνή χώρο κυριαρχεί σήμερα όλο και περισσότερο το αγγλοσαξονικό σύστημα εκπαίδευσης. Σ’ αυτό το σύστημα, στο οποίο πρωτοστατούν οι Η.Π.Α., η Μ. Βρετανία, η Αυστραλία, η Ν. Ζηλανδία και ο Καναδάς, έχουν προσχωρήσει με έντονους ρυθμούς οι “Ασιατικές τίγρεις” και οι χώρες της Α. Ευρώπης. Ουσιαστικά το σύστημα αυτό εκφράζει κατεξοχήν τη σημερινή τάση της παγκοσμιοποίησης και της διεθνοποίησης της οικονομίας όλης της ανθρωπότητας. Ως βασική επιταγή το αγγλοσαξονικό σύστημα έχει την πρόσδεση της εκπαίδευσης στην αγορά εργασίας και τη διαμόρφωση ενός περιεχομένου που θα τείνει όλο και περισσότερο προς την κατάρτιση. Ως δέλεαρ και ως «επιτακτική ανάγκη» εμφανίζεται η μεγαλύτερη δυνατότητα εξεύρεσης εργασίας από τους νέους και τις νέες.

Διαβάστε περισσότερα: Η αποστολή και το περιεχόμενο της εκπαίδευσης

Αναζητώντας την κριτική σκέψη στην εκπαίδευση

Αν μου είχε συμβεί μόνο μια φορά, θα μπορούσα και να το διηγούμαι σαν ανέκδοτο. Δυστυχώς, πρόκειται για καθιερωμένη φαινομενολογία, τόσο που τείνει πια μάλλον να εκλαμβάνεται ως κανονικότητα, παρά να αντιμετωπίζεται ως παθογένεια...

Διαβάστε περισσότερα: Αναζητώντας την κριτική σκέψη στην εκπαίδευση